Περίληψη Απόφασης
Ασφάλιση κοινωνική. ΙΚΑ. Ως αποδοχές, επί των οποίων υπολογίζονται οι
ασφαλιστικές εισφορές, θεωρούνται οι πάσης φύσεως χρηματικές ή σε είδος
παροχές του εργοδότη προς τον μισθωτό, έστω και αν οι παροχές αυτές δεν
δίδονται αμέσως ως αντάλλαγμα της εργασίας που προσφέρει ο μισθωτός, αλλά
χορηγούνται σε αυτόν από τον εργοδότη οικειοθελώς και από ελευθεριότητα,
πάντως, όμως, με αφορμή τη σχέση εργασίας που τους συνδέει και με την
επιφύλαξη του δικαιώματος του εργοδότη να διακόψει μονομερώς τις παροχές
αυτές. Εξαιρούνται μόνον οι έκτακτες παροχές κοινωνικού χαρακτήρα που
απαριθμούνται περιοριστικά στο εδ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 17 του Κανονισμού
Ασφαλίσεως του Ι.Κ.Α., δηλαδή, δώρα λόγω γάμου του ασφαλισμένου ή των τέκνων
του, γεννήσεως τέκνων του ασφαλισμένου και βοηθήματα στην οικογένεια θανόντος
ασφαλισμένου. Υπόκειται σε ασφαλιστικές εισφορές η οποιασδήποτε φύσεως
χρηματική ή σε είδος παροχή, η οποία χορηγείται από τον εργοδότη για την
επιβράβευση της αποδοτικότητας των μισθωτών (πριμ παραγωγής), έστω και αν η
παροχή αυτή δίδεται από ελευθεριότητα του εργοδότη, ο οποίος επιφυλάσσει στον
εαυτό του το δικαίωμα να τη διακόψει μονομερώς. Το δικάσαν δικαστήριο
αιτιολογημένα έκρινε ότι η αμοιβή (πριμ) είχε χορηγηθεί από την εργοδότρια
στους μισθωτούς της προς επιβράβευση για την επίτευξη εκ μέρους τους
εργασιακού στόχου, και συγκεκριμένα για την αποφυγή ατυχημάτων για ορισμένο
χρονικό διάστημα υπέκειτο σε ασφαλιστικές εισφορές διότι δεν εξυπηρετούσε
λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης, η αναιρεσείουσα κατ` επανάληψη είχε
χορηγήσει τέτοιες αμοιβές στους επιτυγχάνοντες τον στόχο μισθωτούς της και η
έκτακτη αυτή αμοιβή προσαύξανε το μισθό των μισθωτών της και δεν αποτελούσε
έκτακτη παροχή κοινωνικού χαρακτήρα. Απορρίπτεται η αναίρεση για παραβίαση
ουσιαστικού δικαίου (επικυρώνει την αριθ. 2615/2006 απόφαση του Διοικητικού
Εφετείου Αθηνών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου